Selamlar.

Bugün ilk yazımı yazacağım ama ondan önce blok için fikriyle bana kapı açan birine, hem de eminim hepimizin tanıyıp sevdiği birine, teşekkür etmek istiyorum.

Hafta sonu için İstanbul'daydım.Çiçek pasajında bizim çocuklarla rakı balık yaparken yan masada biri dikkatimi çekti, tekrar dikkatlice bakmama gerek kalmadan hemen tanıdım O'nu. Garsonu çağırıp buzsuz duble bir rakı getirmesini söyledim.Elindeki rakıyı az önce görüp, gördüğüme inanamadığım kişiye ikram etmesini istedim. Bir de "izniniz olursa buzunu kendisi servis etmek istiyormuş" diye söylerseniz sevinirim diye de ekledim. Bir dakika sonra elinde rakı bardağı ile masamıza gelen hocam tanışalım dedi gülümseyerek. Bem ...... ......., sizi zaten tanıyorum, aslında siz de beni tanıyorsunuz da belli ki çıkaramadınız dedim.Kaşının birini kaldırıp başını sağa yatırdı. Biraz düşündü baktım çıkaramayacak, zaman da akıyor. Özür dilerim, sizinle tanışmak için içimdeki macoyu oynattım deyince kahkahayı koyverdi. Evet sizinle binlerce yıl önce tanıştık haklısınız dedi.Ve ekledi "madem yeniden karşılaştık buyurun bizim masaya da bir duble de biz size ikramda bulunalım".

Kabul ettim tabiki bu teklifi, kırkiki yıldır görüşmemiştik, özlemişim.

Konuyu blok konusuna getirip beni ikna ettiği için Hocama buradan teşekkür etmek istedim. Biliyorum ki bu teşekkür adresini bulacak.

Herkes kendine iyi davransın lütfen, hocam siz de.

posted under |
Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa

Hakkımda

Fotoğrafım
1968 Çanakkale doğumluyum.Halen Ankara'da yaşıyorum ama en büyük özlemim İzmir'e yerleşmek.Orda renk renk sardunyalar ve salıncakla tatlandırılmış kocaman balkonu olan bir evin beni beklediğine inanıyorum.Derin yaralar aldığım kazalarım oldu. Ama hayata dört elle sarılabilme yeteneğim sayesinde atlattım. Gülebiliyorum hala, birileri benimle gülebiliyor,acıkıyorum, susuyorum, uykum geliyor, özlüyorum, sessizce, umutla ve gülümseyerek daha iyi günlerin gelmesini bekliyorum, sevme yeteneğimi kaybetmedim henüz ve kaybetmeye de hiç niyetim yok, inanıyorum önce kendime sonra kendine inanan herkese. Bunlar az şey mi? Bence herşey, sizce de öyle değil mi?

İSTERİM HERŞEY GÖNLÜMÜZCE OLSUN, YA DA OLAN HERŞEYİ GÖNLÜMÜZ KABUL ETSİN.ÖNEM VERDİĞİMİZ HERKES UZANABİLECEĞİMİZ KADAR YAKINIMIZDA OLSUN, BU KADAR YAKINLIK İSTEMİYORLARSA BİZİMLE, UNUTABİLECEĞİMİZ KADAR UZAĞIMIZDA OLSUN. İSTERİM Kİ HAYATIMIZA GİREN HER ŞEY MİDEMİZE GİREN BİR KURU LOKMA KADAR DEĞERLİ OLSUN...

Bu Blogda Ara

Followers


Recent Comments