Biliyorum, sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni.
Ne kadar yakından ve aradan uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi.
Uyandım, uyandım hep seni düşündüm.
Yanlız seni, senin gözlerini.
Sen bay nihayet, sen ölümüm kalımım.
Ben artık adam olmam bu derde düşeli.
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya.
Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki.
Anımsıyorum, yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi.
Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği bile.
Kaç kez sana uzaktan baktım.
Hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki.
Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor.
Nasıl unutmuşum senin sadece kendini sevdiğini.
Çocukca ve seni üzen girişimlerim oldu.
Bağışla tekrarlanmaz hiç biri.
Seninle rastlaşmamak için elimden geleni yaparım,
Bu böyle pek de kolay değil gerçi.
Alışırım seni yanlız düşlerde okşamaya.
Bunun verdiği mutlulukta az değil ki.
ÇIKAR GİDERİM BU ŞEHİRDEN DAHA OLMAZSA.
SENSİZLİĞİN BİR ADI OLUR, BİR ANLAMI OLUR BELKİ.